Created with
HTML CreatorEr zijn liedjes die je achtervolgen. Liedjes die je vanaf de eerste luisterbeurt raken, een plek in je hart veroveren en dan eens in de zoveel tijd bij je terugkeren. In een bepaalde tijd van het jaar, afhankelijk van je stemming of de omgeving waar je op dat moment verkeert. Hoe dan ook, ze komen terug en doen iets met je.
Ik ben een verzamelaar als het om muziek gaat. Jaren geleden kocht ik de cd-box ‘The Red Bullet Years’ van Golden Earring, met daarin logischerwijs alle albums die werden uitgebracht door platenmaatschappij Red Bullet. In eerste instantie pikte ik er de albums uit die ik kende. Tot het ontdekken begon. Na verloop van tijd kwam ik uit bij ‘The Hole’, een voor mij onbekend album uit 1986.
De stemmige zwarte hoes leek een statement. Track 2 fascineerde me. ‘Quiet Eyes’ bleek een verborgen parel waar ik direct verliefd op was. Om te beginnen door de prachtige titel. Dan een hypnotiserend intro dat je in een intense droomwereld trekt. En de combinatie van de klinische jaren ‘80 productie met de romantische tekst van Barry Hay. Die tekst omarmt de bijna mechanische sound als een warme deken en schets het beeld van een slapeloze nacht, die de hoofdpersoon tot wanhoop drijft:
De hoofdpersoon is ongetwijfeld Barry Hay zelf. De Tony waar hij over zingt is succesvol kledingontwerpster Tony Riviera. Barry ontmoette haar voor het eerst in Florida, tijdens een tournee met Golden Earring. In het begin van haar carrière ging ze samen met een vriendin langs hotelkamers van muzikanten, om te vragen of ze kleding voor hen mocht ontwerpen. De Marc Bolan-achtige ontwerpen in haar schetsboek overtuigden Barry niet meteen, maar Tony had in zijn ogen iets speciaals. Hij ontwikkelde serieuze gevoelens voor haar en ze fungeerde in het grote Amerika als gids voor Barry. Ze nam hem mee naar onbekende plekken. De beste restaurants, de beste shows. Dingen die je zelf nooit zou vinden in een voor jou vreemde omgeving. Zoals hij zelf verklaart in zijn biografie (‘Hay’ van Sander Donkers, Lebowski 2016): ‘Tony was echt een fantastische chick. We spreken elkaar nog altijd, eens in de week. Dan is ze zo witty en geestig dat je op je tellen moet passen. Ik voel me altijd een beetje een boerenlul vergeleken bij haar. Ze was eigenlijk gewoon te leuk en te slim voor mij, daar komt het op neer.’
In het tweede couplet van ‘Quiet Eyes’ is er een poging tot toenadering. Persoonlijk, kwetsbaar, zoekend naar verlossing:
De videoclip van ‘Quiet Eyes’ is een kunstwerk van Anton Corbijn. Absurdistisch en doordrenkt met humor. Met een hoofdrol voor Dolf Brouwers en in bijrollen onder andere Bart Chabot en Jules Deelder. In de clip werd, met de eerdere Dick Maas-successen ‘Twilight Zone’ en ‘When The Lady Smiles’ in het achterhoofd, flink geïnvesteerd.
In interviews vertelde Barry geregeld dat er sowieso een sterk geloof was in de hitpotentie van ‘Quiet Eyes’. Een commercieel succes werd het echter niet. De single haalde weliswaar een top 10-notering, maar werd geen klassieker en raakte zelfs enigszins in de vergetelheid. Dat alles ondanks stevige promotie met tv-vertoningen van de videoclip, behoorlijk wat airplay en vier verschillende singlehoezen met portretfoto’s (wederom gemaakt door Corbijn) van alle Earring-bandleden. Toch beschouwt Barry het liedje als één van zijn meest geslaagde. Waarschijnlijk mede door het persoonlijke karakter van de inhoud.
Uiteindelijk werd het op liefdesvlak nooit écht wat tussen Tony en Barry. Ze zagen elkaar uitsluitend in Amerika, totdat Tony ergens in de jaren tachtig besloot een tijdje in Nederland te verblijven. Barry waande zich eerst de koning te rijk, maar al snel bleken hun leefwerelden te verschillend. Als een hevige vakantieliefde, die vervliegt in de waan van alledag. Beide vonden nieuw geluk. Tony trouwde later met Jake Riviera, de manager van Elvis Costello en Nick Lowe. Barry leerde begin jaren ’90 zijn huidige vrouw Sandra kennen en ook zij trouwden niet veel later.
Gelukkig schonk Tony Barry wel de inspiratie die leidde tot een kostbaar souvenir in de vorm van een bijzonder liedje. Zo rest er toch een prettige nasmaak van lang en gelukkig.
Created with
HTML Creator